-
1 es mangelt ihm an Mut
es mangelt ihm an Mut -
2 es mangelt ihm an Mut
мест.книжн. ему не хватает мужестваУниверсальный немецко-русский словарь > es mangelt ihm an Mut
-
3 mangeln
v/t (Wäsche) mangle—v/i1. unpers.: es mangelt an (+Dat) there’s a lack ( oder shortage) of; es mangelt mir an Geld etc. I’m short of money etc.; es mangelt ihm an Mut he lacks ( oder is lacking in) courage; es mangelt ihr an nichts she lacks ( oder wants for) nothing; mangelndes Selbstvertrauen lack of self-confidence; wegen mangelnder Nachfrage due to inadequate ( oder lack of) demand* * *(bügeln) to mangle;(fehlen) to be missing; to be lacking; to lack* * *mạn|geln I ['maŋln]1. vtWäsche to (put through the) mangle; (= heiß mangeln) to iron, to press2. vito use the mangle; (mit Heißmangel) to use the rotary iron II1. vi imperses mangelt an etw (dat) — there is a lack of sth
er ließ es an nichts mangeln — he made sure that he/they etc lacked nothing, he made sure that nothing was lacking
es mangelt jdm an etw (dat) — sb lacks sth
es mangelt ihm an Selbstvertrauen/Erfahrung — he is lacking in or he lacks self-confidence/experience
mangelndes Selbstvertrauen/Verständnis etc — a lack of self-confidence/understanding etc
wegen mangelnder Aufmerksamkeit — through not paying attention
das Kino wurde wegen mangelnder Sicherheit geschlossen — the cinema was closed because of inadequate safety precautions
2. vietw mangelt jdm/einer Sache — sb/sth lacks sth; (Verständnis, Selbstvertrauen, Erfahrung auch) sb is lacking in sth
* * *(to be without or not to have enough: He is lacking in intelligence.) be lacking* * *man·geln1[ˈmaŋl̩n]vies mangelt vor allem an Lebensmitteln above all there is a food shortagees jdm an nichts \mangeln lassen to make sure sb doesn't want for anythingdir mangelt es an der nötigen Reife you do not have the necessary maturity [or are too immature2. (nicht vorhanden sein)▪ etw mangelt jdm sb lacks [or does not have] sthjdm mangelt der Ernst sb is not serious enoughman·geln2[ˈmaŋl̩n]vt (mit der Mangel² glätten)▪ etw \mangeln to press sth, to put sth through the mangle* * *Iintransitives Verbes mangelt an etwas — (Dat.) (ist nicht vorhanden) there is a lack of something; (ist unzureichend vorhanden) there is a shortage of something; something is in short supply
jemandem/einer Sache mangelt es an etwas — (Dat.) somebody/something lacks something
II 1.seine mangelnde Menschenkenntnis — his inadequate understanding of people
transitives Verb mangle2.intransitives Verb do the mangling* * *mangeln1 v/t (Wäsche) manglemangeln2 v/i1. unpers:es mangelt ihr an nichts she lacks ( oder wants for) nothing;mangelndes Selbstvertrauen lack of self-confidence;wegen mangelnder Nachfrage due to inadequate ( oder lack of) demand2. geh:* * *Iintransitives Verbes mangelt an etwas — (Dat.) (ist nicht vorhanden) there is a lack of something; (ist unzureichend vorhanden) there is a shortage of something; something is in short supply
II 1.jemandem/einer Sache mangelt es an etwas — (Dat.) somebody/something lacks something
transitives Verb mangle2.intransitives Verb do the mangling -
4 mangeln
-
5 Безличные глаголы
1. Безличные глаголы имеют только форму 3-го лица единственного числа и употребляются с безличным местоимением es. Собственно безличные глаголы обозначают явления природы (см. п. 4, с. 132):Es blitzt. - Сверкает молния.Es dämmert. - Сверкает. / Светает.Es donnert. - Гремит гром.Es dunkelt. - Темнеет.Es friert draußen. - На дворе мороз.Es gewittert. - Разразилась гроза.Es graut. - Светает.Es hagelt. - Идёт град.Es hat heute Nacht gereift. - Сегодня ночью выпал иней.Es herbstet (высок.). - Наступает осень. / На дворе осень.Es nachtet (поэт.). - Наступает ночь. / Темнеет.Es nieselt. - Моросит.Es regnet. - Идёт дождь.Es schneit. - Идёт снег.Es tagt (высок.). - Светает. / Рассветает.Es taut. - Тает.Es wetterleuchtet. - Сверкает зарница.Местоимение es в любых позициях сохраняется:Über der See blitzte es mehrmals. - Над морем несколько раз блеснула молния.2. Ряд глаголов не являются безличными в прямом смысле слова, однако они могут употребляться безлично. К ним относятся глаголы:• обозначающие звуки:es klingelt - звонят! / звонок!еs klopft - стучатеs knistert - трещит / хрустит / шуршитеs läutet - звонят в колокола / звонят! / звонок!еs raschelt шелестит / шуршитеs rauscht - желестит (о лесе); журчит и др.• обозначающие нехватку чего-либо:Es fehlt / es mangelt ihm an Mut. - Ему не хватает мужества.• обозначающие физическое или психическое состояние человека (при обратном порядке слов es может опускаться):с аккузативом:Es friert mich. / Mich friert (es). - Мне холодно. / Я озяб.Mich friert es an den Füßen. - Моим ногам холодно. / Мои ноги мёрзнут.Es dürstet mich. / Mich dürstet (es). - Мне хочется пить.Es ekelt mich davor. - Мне противно это. / Меня тошнит от этого.Es fröstelt mich. / Mich fröstelt (es). - Меня знобит. / У меня озноб.Es hungert mich. / Mich hungert (es). - Мне хочется есть. / Я голоден.с дативом:Es schwindelt ihr./Ihr schwindelt (es). - У неё кружится голова. - Dem Patienten wurde übel. - Пациенту стало плохо.с дативом и аккузативом:Es gruselt mir / mich. / Mir / mich gruselt (es). - Мне жутко. / Мне страшно.Es schaudert mich / mir. - Я содрогаюсь. / Меня охватывает ужас.• некоторые личные глаголы:Es gibt hier alles. - Здесь есть / имеется всё.Es geht ihm gut. - Дела у него идут хорошо.Wie steht es mit der Prüfung? - Как обстоят дела с экзаменом?Es riecht nach Gras. - Пахнет травой.Es duftet. - Пахнет / благоухает.Es stinkt nach Knoblauch. - Воняет чесноком.Es geht um ein neues Buch. / Es handelt sich um ein neues Buch. - Речь (дело) идёт о новой книге.Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Безличные глаголы
-
6 ему не хватает мужества
pronbook. es mangelt ihm an MutУниверсальный русско-немецкий словарь > ему не хватает мужества
-
7 fail
1. intransitive verb1) (not succeed) scheitern (in mit)fail in one's duty — seine Pflicht versäumen
fail as a human being/a doctor — als Mensch/Arzt versagen
2) (miscarry, come to nothing) scheitern; fehlschlagenif all else fails — wenn alle Stricke od. Stränge reißen (ugs.)
3) (become bankrupt) Bankrott machen4) (in examination) nicht bestehen (in Akk.)5) (become weaker) [Augenlicht, Gehör, Gedächtnis, Stärke:] nachlassen; [Mut:] sinken6) (break down, stop) [Versorgung:] zusammenbrechen; [Motor, Radio:] aussetzen; [Generator, Batterie, Pumpe:] ausfallen; [Bremse, Herz:] versagen7) [Ernte:] schlecht ausfallen2. transitive verb1)fail to do something — (not succeed in doing) etwas nicht tun [können]
fail to achieve one's purpose/aim — seine Absicht/sein Ziel verfehlen
2) (be unsuccessful in) nicht bestehen [Prüfung]3) (reject) durchfallen lassen (ugs.) [Prüfling]4)fail to do something — (not do) etwas nicht tun; (neglect to do) [es] versäumen, etwas zu tun
I fail to see why... — ich sehe nicht ein, warum...
3. nounwords fail somebody — jemandem fehlen die Worte
without fail — auf jeden Fall; garantiert
* * *[feil] 1. verb1) (to be unsuccessful (in); not to manage( to do something): They failed in their attempt; I failed my exam; I failed to post the letter.) versagen, versäumen2) (to break down or cease to work: The brakes failed.) versagen4) ((in a test, examination etc) to reject (a candidate): The examiner failed half the class.) durchfallen (lassen)5) (to disappoint: They did not fail him in their support.) im Stich lassen•- academic.ru/26215/failing">failing2. preposition(if (something) fails or is lacking: Failing his help, we shall have to try something else.) in Ermangelung- failure- without fail* * *[feɪl]I. viI tried to persuade him to come, but I \failed ich habe versucht, ihn zum Kommen zu überreden, aber ich habe es nicht geschafftthis method never \fails diese Methode funktioniert immerwe \failed in our efforts to find a compromise wir haben uns vergeblich um einen Kompromiss bemühthe \failed to convince the jury es ist ihm nicht gelungen, die Jury zu überzeugento be doomed to \fail zum Scheitern verurteilt seinif all else \fails zur Not, wenn alle Stricke reißen fam2. (not do)▪ to \fail to do sth versäumen, etw zu tunshe \failed to arrive on time sie kam nicht pünktlichto \fail in one's duty [to sb] seiner Pflicht [jdm gegenüber] nicht nachkommento \fail to attend a meeting an einem Treffen nicht teilnehmento \fail to appreciate sth etw nicht zu schätzen wissenyou couldn't \fail to be impressed by their efficiency man war unweigerlich von ihrer Effizienz beeindrucktthey surely can't \fail to notice that... es kann ihnen nicht entgangen sein, dass...this trick never \fails to amuse the children dieser Trick bringt die Kinder immer zum LachenI \fail to see [or understand] what/why/how... ich verstehe nicht, was/warum/wie...4. SCH, UNIV durchfallento \fail on a subject in einem Fach durchfallento \fail dismally mit Pauken und Trompeten durchfallen fammy courage \failed der Mut verließ michto be \failing fast im Sterben liegen7. (go bankrupt) bankrottgehenII. vt1. (not pass)to \fail a course/subject einen Kurs/ein Fach nicht bestehento \fail an exam/a test bei einer Prüfung/einem Test durchfallento \fail an interview bei einem Bewerbungsgespräch versagento \fail one's driving test bei der Fahrprüfung durchfallen2. (give failing grade)3. (let down)my courage \failed me mich verließ der Mutwords \fail me mir fehlen die WorteIII. n negative PrüfungsarbeitJohn got four \fails in his exams John ist bei seinen Prüfungen in vier Fächern durchgefallenis this one a pass or a \fail? hat dieser Kandidat bestanden oder ist er durchgefallen?▶ without \fail auf jeden Fall, ganz sicher* * *[feɪl]1. vi1) (= be unsuccessful) keinen Erfolg haben; (in mission, life etc) versagen, scheitern; (campaign, efforts, negotiations, plan, experiment, marriage) fehlschlagen, scheitern; (undertaking, attempt) fehlschlagen, misslingen, missglücken; (applicant, application) nicht angenommen werden; (election candidate, THEAT play) durchfallen; (business) eingehen; (charm, attempts at persuasion etc) vergeblich or umsonst seinhe failed in his attempt to take control of the company — sein Versuch, die Leitung der Firma zu übernehmen, schlug fehl or blieb erfolglos or missglückte
to fail by 5 votes (motion) — mit 5 Stimmen Mehrheit abgelehnt werden; (person) um 5 Stimmen geschlagen werden
2) (= not pass exam) durchfallen3)(= fall short)
where he/the essay fails is in not being detailed enough — sein Fehler/der Fehler des Aufsatzes ist, dass er nicht ausführlich genug istthis report fails in that it comes up with no clear proposals —
4) (= grow feeble health) sich verschlechtern; (hearing, eyesight) nachlassen; (invalid) schwächer werden5) (= stop working, be cut off etc generator, battery, radio, electricity, pump, engine) ausfallen; (brakes) versagen; (supply, wind) ausbleiben; (heart etc) versagen, aussetzenthe crops failed — es gab ein Missernte; (completely) die Ernte fiel aus
2. vtto fail an exam — eine Prüfung nicht bestehen, durch eine Prüfung fallen
3)he failed to win support for his proposal — er konnte keine Unterstützung für seinen Vorschlag finden
I fail to see why — es ist mir völlig unklar, warum; (indignantly) ich sehe gar nicht ein, warum
I failed to understand how/what... — ich konnte nicht verstehen, wie/was...
3. n1)without fail — ganz bestimmt, auf jeden Fall
2)(= failed candidate, exam)
there were ten fails — zehn sind durchgefallen or durchgerasselt (inf)she got a fail in history — in Geschichte ist sie hängen geblieben (inf) or durchgefallen
* * *fail [feıl]A v/i1. ermangeln (of, in gen):he fails in perseverance es fehlt oder mangelt ihm an Ausdauer2. nachlassen, schwinden (Kräfte etc), ausbleiben, versiegen (Quellen etc):4. abnehmen, schwächer werden:his eyesight failed seine Sehkraft ließ nach5. versagen:6. fehlschlagen, scheitern, misslingen, seinen Zweck verfehlen, Misserfolg haben, Schiffbruch erleiden, es nicht fertigbringen ( to do zu tun):he (the plan) failed er (der Plan) scheiterte;if everything else fails wenn alle Stricke reißen umg;it never fails das wirkt immer;he failed in all his attempts alle seine Versuche schlugen fehl;the prophecy failed die Prophezeiung traf nicht ein;he failed to come er kam nicht;he never fails to come er kommt immer;don’t fail to come komme ja oder ganz bestimmt;he cannot fail to win er muss einfach gewinnen;he fails in his duty er vernachlässigt seine Pflicht8. fehlgehen, irren:fail in one’s hopes sich in seinen Hoffnungen täuschenB v/t1. jemandem versagen:his courage failed him ihn verließ der Mut;2. a) jemanden im Stich lassen, enttäuschenhis luck failed him das Glück verließ ihn3. SCHULEb) in einer Prüfung etc durchfallen:C s2. without fail mit Sicherheit, ganz bestimmt* * *1. intransitive verb1) (not succeed) scheitern (in mit)fail as a human being/a doctor — als Mensch/Arzt versagen
2) (miscarry, come to nothing) scheitern; fehlschlagenif all else fails — wenn alle Stricke od. Stränge reißen (ugs.)
3) (become bankrupt) Bankrott machen4) (in examination) nicht bestehen (in Akk.)5) (become weaker) [Augenlicht, Gehör, Gedächtnis, Stärke:] nachlassen; [Mut:] sinken6) (break down, stop) [Versorgung:] zusammenbrechen; [Motor, Radio:] aussetzen; [Generator, Batterie, Pumpe:] ausfallen; [Bremse, Herz:] versagen7) [Ernte:] schlecht ausfallen2. transitive verb1)fail to do something — (not succeed in doing) etwas nicht tun [können]
fail to achieve one's purpose/aim — seine Absicht/sein Ziel verfehlen
2) (be unsuccessful in) nicht bestehen [Prüfung]3) (reject) durchfallen lassen (ugs.) [Prüfling]4)fail to do something — (not do) etwas nicht tun; (neglect to do) [es] versäumen, etwas zu tun
I fail to see why... — ich sehe nicht ein, warum...
5) (not suffice for) im Stich lassen3. nounwithout fail — auf jeden Fall; garantiert
* * *(exam) v.durchfallen v. v.fehlschlagen v.misslingen v.scheitern v.versagen v. -
8 mangeln
mángeln I. sw.V. hb tr.V. гладя на валяк. II. sw.V. hb itr.V. липсва, не достига нещо необходимо (jmdm. някому); unpers липсва, не достига (jmdm. an jmdm./etw. (Dat) някой, нещо на някого); Euch mangelt der Mut zum Risiko Липсва ви смелост да рискувате; Es mangelt ihm an Freunden/ an dem nötigen Geld Той няма (липсват му) приятели/нужните пари.* * *I. itr, unp липсва; es mangelt ihm an gutem Rat липсва му добър съвет; lI. tr гладя на валяк. -
9 недоставать
безл.чего-либо недостает — es fehlt ( es mangelt) an etw. (D)••этого еще недоставало! — das hat noch gefehlt!, das fehlte (gerade) noch! -
10 недоставать
недоставать безл. fehlen vi, mangeln vi (чего-л. an D); vermissen vt чего-л. недостаёт es fehlt ( es mangelt] an etw. (D) недостаёт слов es fehlen einem die Worte недостаёт времени es fehlt einem die Zeit ему недоставало мужества es mangelte ihm an Mut недостаёт только es fehlt nur noch мне очень тебя недоставало ich habe dich sehr vermißt, du hast mir sehr gefehlt а этого ещё недоставало! das hat noch gefehlt!, das fehlte (gerade) noch! -
11 deficio
dē-ficio, fēcī, fectum, ere (de u. facio), eig. wegmachen, I) intr. oder refl., sich weg-, fortmachen, u. zwar: A) eine Verbindung trennend = sich losmachen, abtrünnig od. untreu werden, a) im polit. Sinne (Ggstz. in fide manere, ad officium redire), defecerat Samus, descierat Hellespontus, Nep.: ne cuncta Gallia deficeret, Caes.: ut civitates eius insulae, quae semel in amicitiam nostram venissent, numquam postea deficerent, Cic. – ne civitas eorum impulsu (auf ihren Antrieb) deficeret, Caes.: iam nonnullae insulae propter acerbitatem imperii defecerant, Nep: – ne Apulia omnis ad (bei) praesentem terrorem deficeret, Liv.: ne illi ad spem amicitiae Romanorum (bei der Aussicht auf die Fr. der R.) deficerent, Liv. – m. ab u. Abl., selten m. bl. Abl.von wem? deficientes a fide societatis Lacedaemonii, Iustin.: qui (Tissaphernes) ab amicitia regis defecerat, Nep.: ceteri qui unā cum illo a re publica defecerunt, Cic.: consules a senatu, a re publica, a bonis omnibus defecerant, Cic.: numquam isti populi, nisi cum deerit ad quem desciscant, ab nobis non deficient, Liv.: animadvertit non modo Romae sed ubique cotidie magnam multitudinem deficere a cultu idolorum et ad religionem novam damnatā vetustate transire, Lact. – illis legibus (von den G.) populus Romanus prior non deficiet (wird nicht abgehen); si prior defexit publico consilio dolo malo, tum etc., alte Eidesformel b. Liv. 1, 24, 7 sq. – m. ad u. Akk., defecere ad Poenos hi populi, Liv.: post victoriam maior pars Asiae ad eum defecit, Iustin.: qui primus a patribus ad plebem defecisset, Liv.: Athenienses et Thebanos ab eo ad Persas defecisse, Iustin. – b) moral. od. intellektuell: si a virtute defeceris, Cic.: ut a me ipse deficerem (mir selbst untreu würde), Cic.: si plane a nobis deficis (von unserer Ansicht), Cic.: si utilitas ab amicitia defecerit, Cic.
B) abnehmend, schwindend sich wegmachen od. wegbleiben, abnehmen, abfallen, ausgehen, ausbleiben, aufhören, a) dem Umfange, der Größe, Höhe nach, v. Monde, abnehmen (Ggstz. crescere), eadem autem, quae crescente lunā gliscunt, deficiente contra defiunt, Gell. 20, 8, 5. – v. Sonne u. Tag, untergehen, sich neigen, erlöschen, quā venit (deus = sol) exoriens, quā deficit, Prop.: ubi dies deficit, ibi noctem agunt, Mela: die iam deficiente, Petron. – v. Sonne u. Mond, sich verfinstern, quod navigantibus eis sol defecerat (eine Sonnenfinsternis eingetreten war), Iustin.: solem lunae oppositu solere deficere, Cic.: luna interpositu interiectuque terrae repente deficit, Cic.: serenā nocte subito candens et plena luna deficit, Cic.: sol deficiens, Cic.: luna deficiens, Curt.: rationes veras solis et lunae deficientium scire, Gell. – v. Feuer u. Licht, ab-, ausgehen, erlöschen, ubi ignem deficere extremum videbat, Verg. Aen. 9, 352 (verschieden von Verg. Aen. 2, 505, s. no. b): quoties defecerat lumen, renovabat, Petron. 111, 4. – v. Gewässern, abnehmen, zurücktreten, sich verlieren (Ggstz. crescere, increscere, exuberare, exaestuare), fons meridie semper deficit; mox increscens ad medium noctis exuberat, ab eo rursus sensim deficit, Plin.: stagnum incertae altitudinis, utcumque exaestuat aut deficit mare, flutet od. ebbet, Liv. – v. Quellen u. Flüssen, ausbleiben, versiegen, deficiunt laesi carmine (durch Zauberspruch) fontis aquae, Ov.: Euphrates nusquam manifesto exitu effluit, ut alii amnes, sed deficit, Mela. – v. der Welt, untergehen (Ggstz. nasci), s. Quint. 5, 10, 79. – v. Befestigungswerken, weichen, nachgeben, Curt. 4, 4 (19), 12.
b) der Ausdehnung in die Länge nach, aufhören, quā deficit ignis (wohin das Feuer nicht gedrungen ist), Verg. Aen. 2, 505 (verschieden von Verg. Aen. 9, 352, s. oben no. a): quoniam talis semper figura mucrone deficiat, Plin.: gestatio buxo aut rore marino, ubi deficit buxus, ambitur, Plin. ep. – bes. v. Örtl., deficiunt silvae, Ov.: ultima pars aulae deficientis erat, Mart.: in deficiente iam porticu, Petron.
c) der Menge, Zahl, dem Inhalte nach, abnehmen, auf die Neige gehen, nicht (mehr) ausreichen, ausgehen, mangeln, fehlen, α) übh. (Ggstz. crescere, superare): non materia, non frumentum deficere poterat, Caes.: fructus (al. frons) ex arboribus deficiebat, Caes.: postquam inter arenas radices quoque et herbae defecerant, Sen.: pabulo circa deficiente, Plin.: aqua etiam defecerat, Curt.: cum eius generis (an derart Leuten) copia deficeret, Caes.: non deficiente crumenā (mit hinreichenden Mitteln), Hor. ep. 1, 4, 11: deficiente crumenā et crescente, Iuven. 11, 38: utrum superans an deficiens materia (Körpersäfte) laeserit, Cels.: si vel superans aliquid vel deficiens (ein Übermaß od. ein Mangel) adversam valetudinem creet, Cels.: si lacrimae deficient, Ov. – v. Abstr., nec vero levitatis Atheniensium exempla deficiunt, Cic.: deficit non voluntas, sed spes, Cic.: quod mihi consuevit in ceteris causis esse adiumento, id quoque in hac causa deficit, Cic. – v. Pers., cum esset Demosthenes, multi oratores magni et clari fuerunt et ante fuerant nec postea defecerunt, Cic. or. 6: Pygmaei, minutum genus, et quod pro satis frugibus contra grues dimicando defecit (ausgegangen ist), Mela 3, 8, 8 (3. § 81). – Insbes. als jurist. t. t., α) v. Rechtsfällen = wegfallen, in Wegfall kommen, keine Anwendung finden, nicht stattfinden od. -haben, nicht eintreten, zB. deficit actio, ICt.: deficit interdictum, ICt. – β) prägn., v. Pers., in Vermögensverfall kommen, verarmen, bankrott-, zahlungsunfähig werden, nisi principales debitores defecerint, Callistr. dig. 49, 14, 3. § 8: deficit Matho, Iuven. 7, 129 (vgl. unten no. II defici facultatibus, Ulp. dig. 23, 3, 33 in.).
d) der Zeitdauer nach, nicht ausreichen, zu kurz sein, dies deficiat, si velim numerare, quibus bonis male evenerit, Cic.: dies deficiat, si velim paupertatis causam defendere, Cic. (vgl. no. II, a, wo dies iam me deficiet, si etc.): si tempus anni ad bellum gerendum deficeret, Caes.: utque solebamus consumere longa loquendo tempora, sermoni (al. sermonem) deficiente die, Ov. trist. 5, 13, 27 sq.
e) der Reihenfolge nach aufhören, erlöschen, remotus iam deficientis affinitatis gradus, Plin. pan. 39, 6: progenies Caesarum in Nerone defecit, Suet. Galb. 1.
f) der intensiven Stärke, inneren Kraft, dem Grade nach abnehmen, ausgehen, auf die Neige gehen, erlahmen, ermatten, erlöschen, in Verfall kommen, dahinschwinden, sinken, erschöpft (entkräftet, abgespannt, geschwächt, gelähmt) sein od. sich fühlen, die Kraft (Kräfte) verlieren, von Kräften kommen,α) v. sächl. Subjj., u. zwar v. Körper, v. Gliedern, Körperkräften u. dgl., deficiunt corpora, Quint.: in ipso gelu deficientia corpora, Curt.: inclinatum ac deficiens caput, Curt.: id membrum, quod deficit, das gelähmte Glied, Cels.: membra deficere coeperunt, Curt.: me tenuit moriens deficiente manu, Ov.: deficiunt ad coepta manus, Ov.: quorundam adversus hostes deficit manus, Sen. rhet. – anima deficit, es tritt Ohnmacht ein, Cels.: deficientibus animis, indem die Besinnung ausging, Liv.: antequam ultimus spiritus deficeret, Curt. – ne vires deficiant, utique eo die cibum assumere debet (aeger), Cels.: quamvis consenuerint vires atque defecerint, Cic. – v. der Stimme u. Rede, vox iam deficere coeperat, Curt.: credo, si meis horis in accusando uti voluissem, vererer, ne mihi crimina non suppeterent, ne oratio deesset, ne vox viresque deficerent, Cic.: deficiente oratione, da ihm die Worte ausgingen, Liv.: deflere dicitur ore suam deficiente necem (v. Schwan), Ov. – v. physischen Zuständen, itaque et animantes, cum calor defecerit, tum interire, Cic. de nat. deor. 3, 15. – v. polit. Zuständen, bellum ibi aliquando defecit, Flor. 4, 2, 6: deficiente cotidie regis maiestate, täglich (an Ansehen) abnahm, sank, Iustin. 3, 1, 1. – v. Rechtszuständen, si cautio medio tempore defecerit, wenn die bestellte Kaution in Verfall gekommen ist (= wegen Zahlungsunfähigkeit des Schuldners nicht erfüllt werden kann), Papin. dig. 35, 1, 73. – v. geistigen u. gemütlichen Zuständen, noli ergo mirari, si pictura deficit, wenn die Malerkunst (in ihren Leistungen) sinkt (herunterkommt), Petron.: deficit ars animique cadunt, Ov.: nisi memoria (das Gedächtnis) forte defecerit, Cic.: utcumque defecere mores (Zucht u. Sitte), Hor.: cur deficiat animus (Mut)? Quint.: u. so primum animi, deinde corpora deficere coeperunt, Curt. – m. Dat. wem? mihi iam toto hic furor non deficit anno, hört auf, Prop. 1, 1, 7. – m. in u. Abl., ut id (odium) in me uno potius, quam in optimo quoque et in universa civitate deficeret, aufhörte (sich austobte), Cic. post red. ad Quir. 1; vgl. duo milia, in quibus occidendis defecerat rabies, Curt. 4, 4 (19), 17. – poet. m. folg. Infin. = nachlassen, aufhören zu usw., Lucr. 1, 1040. Caes. German. Arat. 260 (vgl. unten no. β). – β) v. persönl. Subjj.: is qui deficit, der Schwache, Cels.: lassus tam cito deficis viator, Mart.: medicus si deficere aegrum non intellegit, Sen.: deficiebat elephantus, Curt.: equus deficiens procubuit, Curt.: malle eum deficere quam desinere, daß ihm eher der Atem als die Rede ausgehe, Quint.: optimus virtutis finis est antequam deficias desinere, Sen. rhet.: nec tamen illi defecerunt (ermatteten [im Forschen]) neque nos studium exquirendi defatigati relinquemus, Cic.: Ggstz. incertum est an (filii) proficiant (gedeihen), an deficiant (schwächlich werden), Augustin. in psalm. 38, 19. – m. Abl. wodurch? womit? et simul lassitudine et procedente iam die fame etiam deficere, Liv.: quod multi Gallicis tot bellis defecerant, schwach, invalid geworden waren, Caes.: neque coniuncti Albicis (mit den Alb.) comminus pugnando deficiebant, ermatteten nicht durch den Nahkampf = ließen es nicht im N. an sich fehlen, Caes. – def. totā mente, ganz von Sinnen kom men, ganz die Besinnung verlieren, Ov.: def. animo, den Mut (die Hoffnung) sinken lassen, zB. animo deficiens, ohne Hoffnung u. Trost, Lucr.: ipse animo non defecerat tanto accepto incommodo, Caes.: sin a vobis deserar, tamen animo non deficiam, Cic.: consul nec animo defecit nec consilio, dem K. ging weder der Mut noch die Einsicht ab, Liv.: non tamen defecere animis Tyrii, Curt. – def. vitā, mit dem Leben auf die Neige kommen, verscheiden, Plaut. asin. 609. – def. sanguine et spiritu, an der Verblutung verscheiden, Val. Max. 3, 2. ext. 5. – m. folg. Infin., nachlassen, aufhören zu usw., Tibull. 4, 1, 191. Rutil. Lup. 2, 18 (vgl. oben no. α a. E.). – Prägn., αα) die Besinnung verlieren, in Ohnmacht fallen, animo linquuntur deficiuntque, Scrib.: deficit in thalamis, Val. Flacc. – ββ) den Halt verlieren, den Mut sinken lassen, kleinmütig werden (s. Heinse Ov. her. 19, 8. Duker Flor. 2, 2, 17. Burm. Ps. Quint. decl. 339), sed tamen quam diu vos eritis in spe, non deficiam, Cic.: ne unā plagā acceptā patres conscripti concĭderent, ne deficerent, Cic.: Turnus ut infractos adverso Marte Latinos defecisse videt, Verg.: deficit ingenti luctu rex ipse Latinus, Verg.: ne hi propter suorum paucitatem et hostium multitudinem metu (aus F.) deficerent, Auct. b. Afr.: nec defuerant qui ipsi Punici maris nomine ac terrore deficerent, Flor. – in duris (in Drangsalen) haud umquam defice, laß nicht den Mut sinken, Val. Flacc. 4, 35. – γγ) verscheiden, hinsterben, cum deficere eum amici viderent, Iustin.: paulatim defecit, Sen.: defecit prope lucem, Suet.: in ea voce defecit, Suet.: eo anno, quo ille defecit, Sulp. Sev.: voces (Äußerungen) deficientis, Tac.: momenta (Stadien) deficientis, Tac.
g) als jurist. t. t., vom zur Erbschaft Berufenen, der sie aber nicht erwerben will od. kann, ausfallen, in Wegfall kommen, nicht in Betracht kommen, deficiente gradu nepotum, wenn die Abstufung der E. in Wegfall kommt, ICt.: is in parte quoque deficientis est heres, ICt.: deficientium partes accipere, ICt.
II) v. tr.: a) act., jmd. verlassen = jmd. im Stiche lassen, sich jmdm. entziehen, von lebl. Subjj. auch jmdm. ausbleiben, ausgehen, auf die Neige gehen, dahinschwinden, jmdm. abgehen, gebrechen, für jmd. nicht ausreichen, α) v. Pers.: quoniam me Leontina civitas atque legatio propter eam quam dixi causam defecit, mihimet ineunda ratio est etc., Cic. Verr. 3, 110: genitor Phaëthontis (der Sonnengott) cum deficit orbem, sich der Welt entzieht (= sich verfinstert), Ov. met. 2, 382: Somnus (Schlaf als Gott) sollicitas deficit ante domos, Tibull. 3, 4, 20. – absol., dubiis ne defice rebus, laß (mich) nicht im Stiche, Verg. Aen. 6, 196. – β) v. lebl. Subjj.: αα) m. Acc. pers.: ipsos res frumentaria deficere coepit, Caes.: non eum defecit mare, sed commeatus, Mela: cum non solum vires, sed etiam tela nostros deficerent, Caes.: cum oppidanos iam tela, iam vires, iam ante omnia animus (Mut) deficeret, Liv.: frustra meae vitae subvenire conamini, quem iam sanguis viresque deficiunt, Caes.: cum me vires deficere coepissent, Cic.: deficient inopem venae te, ni cibus accedet, dir Armen versiegen die Adern (versiegt die Lebenskraft), Hor.: sectantem levia (Abglättung) nervi deficiunt animique (dichterischer Geist), Hor.: ii, quos discentes vita defecit, Cic.: me dies, vox, latera deficiant, si hoc nunc vociferari velim, Cic.: dies iam me deficiat, si, quae dici in eam sententiam possunt, coner expromere, Cic. (vgl. oben no. I, B, d): dies me citius defecerit quam nomina, Cic.: tempus te citius quam oratio deficeret, Cic.: tempus deficiet domestica narrantem, Val. Max.: neque est periculum, ne te de re publica disserentem deficiat oratio, Cic.: omnia colligo, ut novi scribam aliquid ad te; sed, ut vides, res me ipsa deficit, Cic.: ut eorum, quae didicerimus, memoria nos deficiat, Col.: si te deficient poscendi munera causae, Ov. – dolor (Unwille) me non deficit, Cic.: si quem illa praestantis ingenii vis forte deficiet, Cic.: animus si te non deficiet aequus, Hor.: prudentia numquam deficit oratorem, Cic.: ea me solacia deficiunt, Cic.: cum motus omnis animi, tamquam ventus, hominem defecerat (sich gelegt hatte), flaccescebat oratio, Cic. – m. Abl. wodurch? nostros vires lassitudine deficiebant, Caes. – m. in (in, bei) u. Abl., vox eum defecit in illo loco: ›Si sciens fallo‹, Cic.: nec supersumus pugnae nisi in quibus trucidandis et ferrum et vires hostem defecerunt (den Dienst versagten), Liv.: si me in mea querimonia... non modo vires, sed etiam vita deficiat, mir ausginge, Cic.: Fonteium in hac causa deficerent omnia, Cic. – m. ad u. Akk. Gerund., quia consulem ad regendum equum vires deficiebant, Liv. – poet. m. folg. Infin., nec me deficiet nautas rogitare citatos, ich werde nicht nachlassen (nimmer ruhen), Prop. 1, 8, 23. – ββ) m. Acc. rei: ne deficiant animum, Varro: linguam defecerat umor (Speichel), Ov.: noctes lentus non deficit umor (Tau), Verg.
b) pass.: α) deficitur alqs od. alqd ab alqa re od. bl. alqā re, es wird jmd. od. eine Sache von etw. verlassen, im Stiche gelassen, es geht mit etw. bei jmd. auf die Neige, es verläßt jmd. etw., es bleibt od. geht jmdm. etw. aus, es ist jmd. ohne etw., es geht jmdm. od. einer Sache etw. ab, es mangelt od. gebricht jmdm. od. einer Sache an etw. (dah. Ggstz. abundat alqs od. alqd alqā re), teils v. pers. Subjj., defici a viribus, Caes.: deficior prudens artis ab arte mea, Ov.: quae (mulier) neque peperit neque gravida est, si lac habet, a menstruis defecta est, bei ihr ist die Regel ausgeblieben, Cels. – defici pecuniā, clientium turbā, nobilitate et avorum proavorumque serie, Sen.: defici non gressu modo, sed et visu, Suet.: defici copiā pabuli frumentique, Hirt. b. G.: lacte defici (v. einer Hündin), Col.: animo defici, die Besinnung verlieren, ohnmächtig werden, Curt.: auxilio defici, in einen hilflosen Zustand geraten, Scrib.: defici facultatibus, in Vermögensverfallkommen, verarmen, Ulp. dig. 23, 3, 33 in. (vgl. oben no. I, B, c aus Iuven. 7, 129): non defici extemporali facultate, Suet.: tempore deficiar, tragicos si persequar ignes, Ov.: mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur, Cic. – m. folg. Satz m. quominus u. Konj., si memoriā deficitur, quo minus agnoscat cuiusque progeniem, Col. 7, 9, 12. – Partiz. Perf., aquā ciboque defecti, Quint.: defectus pilis, nur noch dünn behaart, Phaedr.: defectus aetatis viribus et acie oculorum, Val. Max.: defectus senio, Col.: defectus annis et desertus viribus, mit den Jahren auf der Neige, Phaedr.: u. Superl., defectissimus annis et viribus, Col. 1. prooem. § 12. – ohne Abl., colluvies defectae fidei, Apul. met. 5, 24: defectae senectutis homo, ein altersschwacher, Ulp. dig.: Plur. subst., dēfectī, ōrum, m., Schwache, Plin. 2, 28. – teils von sächl. u. abstr. Subjj., Mysiam Libyamque aiunt abundare frumentis; nec tamen Apulos Campanosque agros opimis defici segetibus, Mela: haec amoenitas deficitur aquā salienti, Plin. ep.: ut defunctorum voluntates, etiamsi iure deficerentur, quasi perfectas tuerer, Plin. ep. – m. folg. ut u. Konj., multorum crudelitas et ambitio et luxuria, ut paria pessimis audeat, fortunae favore deficitur, Sen. ep. 42, 4. – u. Partiz. Perf., defectum corpore caput, vom Rumpfe getrennter, Plin. pan.: defecta vigore cervix, Ov.: sanguine defecti artus, verbluteten, Ov.: sol defectus lumine, Tibull.: ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior, ermangelnder, Apul. de deo Socr. prol. p. 111 H. (p. 4, 17 G.). – β) absol., prägn., teils = an Substanz abfallen, si non terrestri cibo membra corporis alantur, deficientur (so schwinden sie zusammen), Vitr. 8. praef. § 2: teils = die Kräfte (den Atem) verlieren, ermattet-, erschöpft werden, in quo non modo defici (den Atem verlieren), sed etiam laborare (zu stocken) turpe est, Cic. Brut. 34: non usque adeo defectum (esse) Germanicum, fühle sich entkräftet, Tac. ann. 2, 70: teils deficior = es gebricht mir an Befähigung dazu, uti si quid de his rebus et artibus iudicare et probare opus fuerit ne deficiatur, Vitr. 1, 1, 16. – u. Partiz. defectus, α) als jurist. t. t., vom Schuldner im Stiche gelassen, defecta nomina, nicht mehr einzutreibende Schuldforderungen, Paul. dig. 22, 1, 11. § 1. – β) mangelhaft, currus (weil ihm die Vorstecknägel vor den Rädern fehlen), Hyg. fab. 84. – γ) abgeschwächt, schwach, im Kompar., in tumidis (speculis videntur) omnia defectiora, at contra in cavis auctiora, Apul. apol. 16. – insbes., physisch geschwächt, schwach (bes. auch altersschwach), ermattet, erschöpft (s. Heinse Ov. fast. 3, 674), v. Pers., quod sibi defectis illa tulisset opem, Ov.: sidera obscura attributa defectis, den Altersschwachen, Plin.: v. Körper usw. u. v. menschl. Zuständen, defectum corpus, Tac.: homo defectae senectutis, ICt.: def. amor, Ov. – / defexit altlat. = defecerit, alte Eidesformel bei Liv. 1, 24, 8.
-
12 deficio
dē-ficio, fēcī, fectum, ere (de u. facio), eig. wegmachen, I) intr. oder refl., sich weg-, fortmachen, u. zwar: A) eine Verbindung trennend = sich losmachen, abtrünnig od. untreu werden, a) im polit. Sinne (Ggstz. in fide manere, ad officium redire), defecerat Samus, descierat Hellespontus, Nep.: ne cuncta Gallia deficeret, Caes.: ut civitates eius insulae, quae semel in amicitiam nostram venissent, numquam postea deficerent, Cic. – ne civitas eorum impulsu (auf ihren Antrieb) deficeret, Caes.: iam nonnullae insulae propter acerbitatem imperii defecerant, Nep: – ne Apulia omnis ad (bei) praesentem terrorem deficeret, Liv.: ne illi ad spem amicitiae Romanorum (bei der Aussicht auf die Fr. der R.) deficerent, Liv. – m. ab u. Abl., selten m. bl. Abl.von wem? deficientes a fide societatis Lacedaemonii, Iustin.: qui (Tissaphernes) ab amicitia regis defecerat, Nep.: ceteri qui unā cum illo a re publica defecerunt, Cic.: consules a senatu, a re publica, a bonis omnibus defecerant, Cic.: numquam isti populi, nisi cum deerit ad quem desciscant, ab nobis non deficient, Liv.: animadvertit non modo Romae sed ubique cotidie magnam multitudinem deficere a cultu idolorum et ad religionem novam damnatā vetustate transire, Lact. – illis legibus (von den G.) populus Romanus prior non deficiet (wird nicht abgehen); si prior defexit publico consilio dolo————malo, tum etc., alte Eidesformel b. Liv. 1, 24, 7 sq. – m. ad u. Akk., defecere ad Poenos hi populi, Liv.: post victoriam maior pars Asiae ad eum defecit, Iustin.: qui primus a patribus ad plebem defecisset, Liv.: Athenienses et Thebanos ab eo ad Persas defecisse, Iustin. – b) moral. od. intellektuell: si a virtute defeceris, Cic.: ut a me ipse deficerem (mir selbst untreu würde), Cic.: si plane a nobis deficis (von unserer Ansicht), Cic.: si utilitas ab amicitia defecerit, Cic.B) abnehmend, schwindend sich wegmachen od. wegbleiben, abnehmen, abfallen, ausgehen, ausbleiben, aufhören, a) dem Umfange, der Größe, Höhe nach, v. Monde, abnehmen (Ggstz. crescere), eadem autem, quae crescente lunā gliscunt, deficiente contra defiunt, Gell. 20, 8, 5. – v. Sonne u. Tag, untergehen, sich neigen, erlöschen, quā venit (deus = sol) exoriens, quā deficit, Prop.: ubi dies deficit, ibi noctem agunt, Mela: die iam deficiente, Petron. – v. Sonne u. Mond, sich verfinstern, quod navigantibus eis sol defecerat (eine Sonnenfinsternis eingetreten war), Iustin.: solem lunae oppositu solere deficere, Cic.: luna interpositu interiectuque terrae repente deficit, Cic.: serenā nocte subito candens et plena luna deficit, Cic.: sol deficiens, Cic.: luna deficiens, Curt.: rationes veras solis et lunae deficientium scire, Gell. – v. Feuer u. Licht, ab-, ausgehen, erlöschen, ubi————ignem deficere extremum videbat, Verg. Aen. 9, 352 (verschieden von Verg. Aen. 2, 505, s. no. b): quoties defecerat lumen, renovabat, Petron. 111, 4. – v. Gewässern, abnehmen, zurücktreten, sich verlieren (Ggstz. crescere, increscere, exuberare, exaestuare), fons meridie semper deficit; mox increscens ad medium noctis exuberat, ab eo rursus sensim deficit, Plin.: stagnum incertae altitudinis, utcumque exaestuat aut deficit mare, flutet od. ebbet, Liv. – v. Quellen u. Flüssen, ausbleiben, versiegen, deficiunt laesi carmine (durch Zauberspruch) fontis aquae, Ov.: Euphrates nusquam manifesto exitu effluit, ut alii amnes, sed deficit, Mela. – v. der Welt, untergehen (Ggstz. nasci), s. Quint. 5, 10, 79. – v. Befestigungswerken, weichen, nachgeben, Curt. 4, 4 (19), 12.b) der Ausdehnung in die Länge nach, aufhören, quā deficit ignis (wohin das Feuer nicht gedrungen ist), Verg. Aen. 2, 505 (verschieden von Verg. Aen. 9, 352, s. oben no. a): quoniam talis semper figura mucrone deficiat, Plin.: gestatio buxo aut rore marino, ubi deficit buxus, ambitur, Plin. ep. – bes. v. Örtl., deficiunt silvae, Ov.: ultima pars aulae deficientis erat, Mart.: in deficiente iam porticu, Petron.c) der Menge, Zahl, dem Inhalte nach, abnehmen, auf die Neige gehen, nicht (mehr) ausreichen, ausgehen, mangeln, fehlen, α) übh. (Ggstz. crescere, superare): non materia, non frumentum deficere pote-————rat, Caes.: fructus (al. frons) ex arboribus deficiebat, Caes.: postquam inter arenas radices quoque et herbae defecerant, Sen.: pabulo circa deficiente, Plin.: aqua etiam defecerat, Curt.: cum eius generis (an derart Leuten) copia deficeret, Caes.: non deficiente crumenā (mit hinreichenden Mitteln), Hor. ep. 1, 4, 11: deficiente crumenā et crescente, Iuven. 11, 38: utrum superans an deficiens materia (Körpersäfte) laeserit, Cels.: si vel superans aliquid vel deficiens (ein Übermaß od. ein Mangel) adversam valetudinem creet, Cels.: si lacrimae deficient, Ov. – v. Abstr., nec vero levitatis Atheniensium exempla deficiunt, Cic.: deficit non voluntas, sed spes, Cic.: quod mihi consuevit in ceteris causis esse adiumento, id quoque in hac causa deficit, Cic. – v. Pers., cum esset Demosthenes, multi oratores magni et clari fuerunt et ante fuerant nec postea defecerunt, Cic. or. 6: Pygmaei, minutum genus, et quod pro satis frugibus contra grues dimicando defecit (ausgegangen ist), Mela 3, 8, 8 (3. § 81). – Insbes. als jurist. t. t., α) v. Rechtsfällen = wegfallen, in Wegfall kommen, keine Anwendung finden, nicht stattfinden od. -haben, nicht eintreten, zB. deficit actio, ICt.: deficit interdictum, ICt. – β) prägn., v. Pers., in Vermögensverfall kommen, verarmen, bankrott-, zahlungsunfähig werden, nisi principales debitores defecerint, Callistr. dig. 49, 14, 3. § 8: deficit Matho, Iuven. 7, 129 (vgl. unten no. II defici fa-————cultatibus, Ulp. dig. 23, 3, 33 in.).d) der Zeitdauer nach, nicht ausreichen, zu kurz sein, dies deficiat, si velim numerare, quibus bonis male evenerit, Cic.: dies deficiat, si velim paupertatis causam defendere, Cic. (vgl. no. II, a, wo dies iam me deficiet, si etc.): si tempus anni ad bellum gerendum deficeret, Caes.: utque solebamus consumere longa loquendo tempora, sermoni (al. sermonem) deficiente die, Ov. trist. 5, 13, 27 sq.e) der Reihenfolge nach aufhören, erlöschen, remotus iam deficientis affinitatis gradus, Plin. pan. 39, 6: progenies Caesarum in Nerone defecit, Suet. Galb. 1.f) der intensiven Stärke, inneren Kraft, dem Grade nach abnehmen, ausgehen, auf die Neige gehen, erlahmen, ermatten, erlöschen, in Verfall kommen, dahinschwinden, sinken, erschöpft (entkräftet, abgespannt, geschwächt, gelähmt) sein od. sich fühlen, die Kraft (Kräfte) verlieren, von Kräften kommen,α) v. sächl. Subjj., u. zwar v. Körper, v. Gliedern, Körperkräften u. dgl., deficiunt corpora, Quint.: in ipso gelu deficientia corpora, Curt.: inclinatum ac deficiens caput, Curt.: id membrum, quod deficit, das gelähmte Glied, Cels.: membra deficere coeperunt, Curt.: me tenuit moriens deficiente manu, Ov.: deficiunt ad coepta manus, Ov.: quorundam adversus hostes deficit manus, Sen. rhet. – anima deficit, es————tritt Ohnmacht ein, Cels.: deficientibus animis, indem die Besinnung ausging, Liv.: antequam ultimus spiritus deficeret, Curt. – ne vires deficiant, utique eo die cibum assumere debet (aeger), Cels.: quamvis consenuerint vires atque defecerint, Cic. – v. der Stimme u. Rede, vox iam deficere coeperat, Curt.: credo, si meis horis in accusando uti voluissem, vererer, ne mihi crimina non suppeterent, ne oratio deesset, ne vox viresque deficerent, Cic.: deficiente oratione, da ihm die Worte ausgingen, Liv.: deflere dicitur ore suam deficiente necem (v. Schwan), Ov. – v. physischen Zuständen, itaque et animantes, cum calor defecerit, tum interire, Cic. de nat. deor. 3, 15. – v. polit. Zuständen, bellum ibi aliquando defecit, Flor. 4, 2, 6: deficiente cotidie regis maiestate, täglich (an Ansehen) abnahm, sank, Iustin. 3, 1, 1. – v. Rechtszuständen, si cautio medio tempore defecerit, wenn die bestellte Kaution in Verfall gekommen ist (= wegen Zahlungsunfähigkeit des Schuldners nicht erfüllt werden kann), Papin. dig. 35, 1, 73. – v. geistigen u. gemütlichen Zuständen, noli ergo mirari, si pictura deficit, wenn die Malerkunst (in ihren Leistungen) sinkt (herunterkommt), Petron.: deficit ars animique cadunt, Ov.: nisi memoria (das Gedächtnis) forte defecerit, Cic.: utcumque defecere mores (Zucht u. Sitte), Hor.: cur deficiat animus (Mut)? Quint.: u. so primum animi, deinde corpora deficere coeperunt,————Curt. – m. Dat. wem? mihi iam toto hic furor non deficit anno, hört auf, Prop. 1, 1, 7. – m. in u. Abl., ut id (odium) in me uno potius, quam in optimo quoque et in universa civitate deficeret, aufhörte (sich austobte), Cic. post red. ad Quir. 1; vgl. duo milia, in quibus occidendis defecerat rabies, Curt. 4, 4 (19), 17. – poet. m. folg. Infin. = nachlassen, aufhören zu usw., Lucr. 1, 1040. Caes. German. Arat. 260 (vgl. unten no. β). – β) v. persönl. Subjj.: is qui deficit, der Schwache, Cels.: lassus tam cito deficis viator, Mart.: medicus si deficere aegrum non intellegit, Sen.: deficiebat elephantus, Curt.: equus deficiens procubuit, Curt.: malle eum deficere quam desinere, daß ihm eher der Atem als die Rede ausgehe, Quint.: optimus virtutis finis est antequam deficias desinere, Sen. rhet.: nec tamen illi defecerunt (ermatteten [im Forschen]) neque nos studium exquirendi defatigati relinquemus, Cic.: Ggstz. incertum est an (filii) proficiant (gedeihen), an deficiant (schwächlich werden), Augustin. in psalm. 38, 19. – m. Abl. wodurch? womit? et simul lassitudine et procedente iam die fame etiam deficere, Liv.: quod multi Gallicis tot bellis defecerant, schwach, invalid geworden waren, Caes.: neque coniuncti Albicis (mit den Alb.) comminus pugnando deficiebant, ermatteten nicht durch den Nahkampf = ließen es nicht im N. an sich fehlen, Caes. – def. totā mente, ganz von Sinnen kom-————men, ganz die Besinnung verlieren, Ov.: def. animo, den Mut (die Hoffnung) sinken lassen, zB. animo deficiens, ohne Hoffnung u. Trost, Lucr.: ipse animo non defecerat tanto accepto incommodo, Caes.: sin a vobis deserar, tamen animo non deficiam, Cic.: consul nec animo defecit nec consilio, dem K. ging weder der Mut noch die Einsicht ab, Liv.: non tamen defecere animis Tyrii, Curt. – def. vitā, mit dem Leben auf die Neige kommen, verscheiden, Plaut. asin. 609. – def. sanguine et spiritu, an der Verblutung verscheiden, Val. Max. 3, 2. ext. 5. – m. folg. Infin., nachlassen, aufhören zu usw., Tibull. 4, 1, 191. Rutil. Lup. 2, 18 (vgl. oben no. α a. E.). – Prägn., αα) die Besinnung verlieren, in Ohnmacht fallen, animo linquuntur deficiuntque, Scrib.: deficit in thalamis, Val. Flacc. – ββ) den Halt verlieren, den Mut sinken lassen, kleinmütig werden (s. Heinse Ov. her. 19, 8. Duker Flor. 2, 2, 17. Burm. Ps. Quint. decl. 339), sed tamen quam diu vos eritis in spe, non deficiam, Cic.: ne unā plagā acceptā patres conscripti concĭderent, ne deficerent, Cic.: Turnus ut infractos adverso Marte Latinos defecisse videt, Verg.: deficit ingenti luctu rex ipse Latinus, Verg.: ne hi propter suorum paucitatem et hostium multitudinem metu (aus F.) deficerent, Auct. b. Afr.: nec defuerant qui ipsi Punici maris nomine ac terrore deficerent, Flor. – in duris (in Drangsalen) haud umquam defice, laß nicht————den Mut sinken, Val. Flacc. 4, 35. – γγ) verscheiden, hinsterben, cum deficere eum amici viderent, Iustin.: paulatim defecit, Sen.: defecit prope lucem, Suet.: in ea voce defecit, Suet.: eo anno, quo ille defecit, Sulp. Sev.: voces (Äußerungen) deficientis, Tac.: momenta (Stadien) deficientis, Tac.g) als jurist. t. t., vom zur Erbschaft Berufenen, der sie aber nicht erwerben will od. kann, ausfallen, in Wegfall kommen, nicht in Betracht kommen, deficiente gradu nepotum, wenn die Abstufung der E. in Wegfall kommt, ICt.: is in parte quoque deficientis est heres, ICt.: deficientium partes accipere, ICt.II) v. tr.: a) act., jmd. verlassen = jmd. im Stiche lassen, sich jmdm. entziehen, von lebl. Subjj. auch jmdm. ausbleiben, ausgehen, auf die Neige gehen, dahinschwinden, jmdm. abgehen, gebrechen, für jmd. nicht ausreichen, α) v. Pers.: quoniam me Leontina civitas atque legatio propter eam quam dixi causam defecit, mihimet ineunda ratio est etc., Cic. Verr. 3, 110: genitor Phaëthontis (der Sonnengott) cum deficit orbem, sich der Welt entzieht (= sich verfinstert), Ov. met. 2, 382: Somnus (Schlaf als Gott) sollicitas deficit ante domos, Tibull. 3, 4, 20. – absol., dubiis ne defice rebus, laß (mich) nicht im Stiche, Verg. Aen. 6, 196. – β) v. lebl. Subjj.: αα) m. Acc. pers.: ipsos res frumentaria deficere coepit, Caes.: non eum defecit mare, sed commeatus, Mela:————cum non solum vires, sed etiam tela nostros deficerent, Caes.: cum oppidanos iam tela, iam vires, iam ante omnia animus (Mut) deficeret, Liv.: frustra meae vitae subvenire conamini, quem iam sanguis viresque deficiunt, Caes.: cum me vires deficere coepissent, Cic.: deficient inopem venae te, ni cibus accedet, dir Armen versiegen die Adern (versiegt die Lebenskraft), Hor.: sectantem levia (Abglättung) nervi deficiunt animique (dichterischer Geist), Hor.: ii, quos discentes vita defecit, Cic.: me dies, vox, latera deficiant, si hoc nunc vociferari velim, Cic.: dies iam me deficiat, si, quae dici in eam sententiam possunt, coner expromere, Cic. (vgl. oben no. I, B, d): dies me citius defecerit quam nomina, Cic.: tempus te citius quam oratio deficeret, Cic.: tempus deficiet domestica narrantem, Val. Max.: neque est periculum, ne te de re publica disserentem deficiat oratio, Cic.: omnia colligo, ut novi scribam aliquid ad te; sed, ut vides, res me ipsa deficit, Cic.: ut eorum, quae didicerimus, memoria nos deficiat, Col.: si te deficient poscendi munera causae, Ov. – dolor (Unwille) me non deficit, Cic.: si quem illa praestantis ingenii vis forte deficiet, Cic.: animus si te non deficiet aequus, Hor.: prudentia numquam deficit oratorem, Cic.: ea me solacia deficiunt, Cic.: cum motus omnis animi, tamquam ventus, hominem defecerat (sich gelegt hatte), flaccescebat oratio, Cic. – m. Abl. wodurch? nostros————vires lassitudine deficiebant, Caes. – m. in (in, bei) u. Abl., vox eum defecit in illo loco: ›Si sciens fallo‹, Cic.: nec supersumus pugnae nisi in quibus trucidandis et ferrum et vires hostem defecerunt (den Dienst versagten), Liv.: si me in mea querimonia... non modo vires, sed etiam vita deficiat, mir ausginge, Cic.: Fonteium in hac causa deficerent omnia, Cic. – m. ad u. Akk. Gerund., quia consulem ad regendum equum vires deficiebant, Liv. – poet. m. folg. Infin., nec me deficiet nautas rogitare citatos, ich werde nicht nachlassen (nimmer ruhen), Prop. 1, 8, 23. – ββ) m. Acc. rei: ne deficiant animum, Varro: linguam defecerat umor (Speichel), Ov.: noctes lentus non deficit umor (Tau), Verg.b) pass.: α) deficitur alqs od. alqd ab alqa re od. bl. alqā re, es wird jmd. od. eine Sache von etw. verlassen, im Stiche gelassen, es geht mit etw. bei jmd. auf die Neige, es verläßt jmd. etw., es bleibt od. geht jmdm. etw. aus, es ist jmd. ohne etw., es geht jmdm. od. einer Sache etw. ab, es mangelt od. gebricht jmdm. od. einer Sache an etw. (dah. Ggstz. abundat alqs od. alqd alqā re), teils v. pers. Subjj., defici a viribus, Caes.: deficior prudens artis ab arte mea, Ov.: quae (mulier) neque peperit neque gravida est, si lac habet, a menstruis defecta est, bei ihr ist die Regel ausgeblieben, Cels. – defici pecuniā, clientium turbā, nobilitate et avorum proavorumque serie, Sen.: defici————non gressu modo, sed et visu, Suet.: defici copiā pabuli frumentique, Hirt. b. G.: lacte defici (v. einer Hündin), Col.: animo defici, die Besinnung verlieren, ohnmächtig werden, Curt.: auxilio defici, in einen hilflosen Zustand geraten, Scrib.: defici facultatibus, in Vermögensverfallkommen, verarmen, Ulp. dig. 23, 3, 33 in. (vgl. oben no. I, B, c aus Iuven. 7, 129): non defici extemporali facultate, Suet.: tempore deficiar, tragicos si persequar ignes, Ov.: mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur, Cic. – m. folg. Satz m. quominus u. Konj., si memoriā deficitur, quo minus agnoscat cuiusque progeniem, Col. 7, 9, 12. – Partiz. Perf., aquā ciboque defecti, Quint.: defectus pilis, nur noch dünn behaart, Phaedr.: defectus aetatis viribus et acie oculorum, Val. Max.: defectus senio, Col.: defectus annis et desertus viribus, mit den Jahren auf der Neige, Phaedr.: u. Superl., defectissimus annis et viribus, Col. 1. prooem. § 12. – ohne Abl., colluvies defectae fidei, Apul. met. 5, 24: defectae senectutis homo, ein altersschwacher, Ulp. dig.: Plur. subst., dēfectī, ōrum, m., Schwache, Plin. 2, 28. – teils von sächl. u. abstr. Subjj., Mysiam Libyamque aiunt abundare frumentis; nec tamen Apulos Campanosque agros opimis defici segetibus, Mela: haec amoenitas deficitur aquā salienti, Plin. ep.: ut defunctorum voluntates, etiamsi iure deficerentur, quasi perfectas tuerer, Plin. ep. – m. folg. ut u. Konj., mul-————torum crudelitas et ambitio et luxuria, ut paria pessimis audeat, fortunae favore deficitur, Sen. ep. 42, 4. – u. Partiz. Perf., defectum corpore caput, vom Rumpfe getrennter, Plin. pan.: defecta vigore cervix, Ov.: sanguine defecti artus, verbluteten, Ov.: sol defectus lumine, Tibull.: ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior, ermangelnder, Apul. de deo Socr. prol. p. 111 H. (p. 4, 17 G.). – β) absol., prägn., teils = an Substanz abfallen, si non terrestri cibo membra corporis alantur, deficientur (so schwinden sie zusammen), Vitr. 8. praef. § 2: teils = die Kräfte (den Atem) verlieren, ermattet-, erschöpft werden, in quo non modo defici (den Atem verlieren), sed etiam laborare (zu stocken) turpe est, Cic. Brut. 34: non usque adeo defectum (esse) Germanicum, fühle sich entkräftet, Tac. ann. 2, 70: teils deficior = es gebricht mir an Befähigung dazu, uti si quid de his rebus et artibus iudicare et probare opus fuerit ne deficiatur, Vitr. 1, 1, 16. – u. Partiz. defectus, α) als jurist. t. t., vom Schuldner im Stiche gelassen, defecta nomina, nicht mehr einzutreibende Schuldforderungen, Paul. dig. 22, 1, 11. § 1. – β) mangelhaft, currus (weil ihm die Vorstecknägel vor den Rädern fehlen), Hyg. fab. 84. – γ) abgeschwächt, schwach, im Kompar., in tumidis (speculis videntur) omnia defectiora, at contra in cavis auctiora, Apul. apol. 16. – insbes., physisch geschwächt, schwach (bes. auch————altersschwach), ermattet, erschöpft (s. Heinse Ov. fast. 3, 674), v. Pers., quod sibi defectis illa tulisset opem, Ov.: sidera obscura attributa defectis, den Altersschwachen, Plin.: v. Körper usw. u. v. menschl. Zuständen, defectum corpus, Tac.: homo defectae senectutis, ICt.: def. amor, Ov. – ⇒ defexit altlat. = defecerit, alte Eidesformel bei Liv. 1, 24, 8. -
13 brak
brak1 m (-u; -i) Mangel m (G an D); (wada) Fehler m, Defekt m; (wyrób) Ausschussware f, Mangelware f;brak wody Wassermangel m;brak apetytu Appetitlosigkeit f;brak odpowiedzialności Verantwortungslosigkeit f;brak doświadczenia Unerfahrenheit f;z braku czasu aus Zeitmangel;braki pl w wykształceniu Bildungslücken f/pl;brak mi ciebie du fehlst mir, ich vermisse dich;brak mi słów mir fehlen die Worte;nie brak mu odwagi ihm fehlt es nicht an Mut -
14 Образование временных форм пассива
В немецком языке различают:• пассив действия (das Vorgangspassiv / das Handlungspassiv / werden-Passiv) и• пассив состояния (статив) (das Zustandspassiv/ sein-Passiv).* * *Пассив действия выражает динамический процесс – действие.Präsens: Das Haus wird gebaut. Дом строится. Дом строят.Präteritum: Das Haus wurde gebaut. Дом строился. Дом строили.Perfekt: Das Haus ist gebaut worden. Дом был построен. Дом построили.Plusquamperfekt: Das Haus war gebaut worden. Дом был построен. Дом построили.Futur I*: Das Haus wird gebaut werden. Дом будет строиться. Дом будут строить.Futur II*: Das Haus wird gebaut worden sein. Дом будет построен. … построят.Вместо футура I пассива в разговорной речи обычно употребляется презенс.Футур II малоупотребителен.* * *Пассив состояния выражает статическое состояние, результат предшествующего динамического процесса.Он образуется:Präsens: Das Fenster ist geöffnet. Окно открыто.Präteritum: Das Fenster war geöffnet. Окно было открыто.Perfekt*: Das Fenster ist geöffnet gewesen. Окно было открыто.Plusquamperfekt*: Das Fenster war geöffnet gewesen. Окно было открыто.Futur I: Das Fenster wird geöffnet sein. Окно будет открыто.Futur II*: Das Fenster wird geöffnet gewesen sein. Окно будет открыто.Наиболее употребительны формы презенса и претерита.Перфект и плюсквамперфект почти всегда используются в конъюнктиве I и II.Футур II малоупотребителен.Пассив состояния употребляется чаще всего в том случае, если нет субъекта / производителя действия. Если он имеется, то предпочитается пассив действия (см. с. 103):Die Tür ist geöffnet. - Дверь открыта.Die Tür ist von mir geöffnet worden. - Дверь была открыта мною.1. За пассив состояния нельзя принимать конструкции sein + партицип II, которые в действительности являются:• формой перфект актив непереходных глаголов:Die Rose ist verblüht. - Роза отцвела.Die Frucht ist gereift. - Плод созрел.• составным именным сказуемым с именной частью в виде (отглагольного) прилагательного:Der junge Mann ist begabt. - Молодой человек одарённый.Du bist hier nicht erwünscht. - Ты здесь нежеланный.2. Отличать от пассива состояния следует форму состояния возвратных глаголов:Das Mädchen ist verliebt. (sich verlieben) - Девушка влюблена. (влюбляться)и общую форму состояния:Zucker ist im Kuchen enthalten. - В пироге содержится сахар.Dieses Gebiet ist von wenigen Einheimischen bewohnt. - В этой области проживает мало местных жителей.Im Norden und Osten ist Russland von zahlreichen Inseln umgeben. - На севере и востоке Россия окружена многочисленные островами.Иногда пассив состояния, форму состояния возвратных глаголов и общую форму состояния объединяют под понятием „статив“.Пассив образуют глаголы, обозначающие конкретные действия субъекта с объектом, подразумевающие наличие активного производителя действия.Не образуют пассив (passivunfähig sind) глаголы „недействия“, к которым относятся:1. Псевдопереходные глаголы (см. п. 1, Примечание, с. 116) со значением:• владения чем-либо: besitzen владеть, haben иметь, behalten сохранять; в том числе „умственного владения“ kennen, wissen знать, erfahren узнатьВ специальной литературе возможно образование пассива от erhalten:Durch diese Reaktion werden neue Stoffe erhalten. - В результате этой реакции получаются / образуются новые вещества.• содержания и меры: beinhalten, enthalten содержать, fassen вмещать, umfassen содержать (в себе); betragen составлять (сумму, величину), zählen насчитывать; wiegen весить, messen быть определённого размера; kosten стоить:Dieses Schreiben beinhaltet eine Bitte. - В этом письме содержится просьба.Die Flasche enthält einen Liter Wein. - В бутылке содержится один литр вина.Das Buch enthält viele Abbildungen. - Книга содержит много иллюстраций.Der Tank fasst 50 Liter. - Бак вмещает 50 литров.Der Bildband umfasst 150 Fotos. - Фотоальбом содержит 150 фотографий.Der Verein zählt 300 Mitglieder. - Общество насчитывает 300 членов.Die Stadt zählt 250 000 Einwohner. - Город насчитывает 250 000 жителей.Die Entfernung vom Hotel zum Strand beträgt 500 Meter. - Расстояние от гостиницы до пляжа составляет 500 метров.Ich wiege 75 Kilogramm. - Я вешу 75 килограмм.Das Zimmer misst 17 Quadratmeter. - Размер комнаты составляет 17 кв. м.Das Auto kostet 12 000 Euro. - Автомашина стоит 12 000 евро.• быть, являться: bedeuten, bilden, darstellen:Du bedeutest mir alles. - Ты для меня (значишь) всё.Der Fluss bildet die Grenze zwischen beiden Staaten. - Река является границей между двумя государствами.Schichtarbeit stellt für ihn ein großes Problem dar. - Посменная работа представляет для него большую проблему / – большая проблема.Но: Von wem wurde der Hamlet dargestellt? - Кто играл (роль) Гамлета?К псевдопереходным глаголам относятся и betreffen касаться, gelten иметь вес, силу, interessieren интересовать, а значит пассив от них не образуется.Глаголы, перечисленные в пункте 1, не содержат действия, направление которого можно было бы изменить. Напомним, что в форме актив от переходных глаголов действие исходит от субъекта, занимающего в предложении позицию подлежащего, и направлено на прямой объект, занимающий позицию прямого дополнения. В форме пассив действие направлено на объект, который, однако, занимает позицию подлежащего:Der Arzt verband den Verletzten. - Врач перевязал пострадавшего.Der Verletzte wurde vom Arzt verbunden. - Пострадавший был перевязан врачом.Таким образом, пассив образуют переходные глаголы (за исключением псевдопереходных: глаголов владения, наличия, содержания и т.д.) и некоторые непереходные, у которых возможность образования пассивной формы зависит от семантического характера субъекта.2. Непереходные глаголы:• образующие перфект с помощью глагола sein, при этом часть из этих глаголов может образовывать безличный пассив со значением „констатации“ факта или со значением побуждения:Im Krankenhaus wird viel hin- und hergelaufen. - В больнице много беготни.Jetzt wird aber aufgestanden! - А сейчас / теперь встать!Jetzt wird ins Bett gegangen! - А сейчас / теперь в постель!• субъект которых не является активным одушествлённым производителем действия:glühen - накаляться, пылатьschmecken - нравиться (по вкусу) и др.От некоторых глаголов пассив может образовываться или не образовываться в зависимости от их значения:изображать, исполнять роль * представлять собойпринимать, встречать * воспринимать (впечатления)хватать, ловить * вмещатьизмерять * быть определённого размерапопадать (в цель) * встретитьохватывать (противника) * содержать (в себе)производить подсчёт, считать * насчитывать3. Возвратные глаголыИногда возвратные глаголы употребляются в безличном пассиве со значением побуждения:Jetzt wird sich umgezogen! - А сейчас / теперь переодеваться!Jetzt wird sich gewaschen! - А сейчас / теперь умываться!4. Безличные глаголы (обозначающие явления природы) (см. 2.9, с. 179):blitzen - es blitzt - сверкает молнияdonnern - es donnert - гремит громdämmern - es dämmert - (рас)светаетdunkeln - es dunkelt - темнеетgrauen - es graut - светаетgewittern - es gewitttert - разразилась грозаhageln - es hagelt - идёт градherbsten - es herbstet - наступает осеньnieseln - es nieselt - идёт мелкий дождьregnen - es regnet - идёт дождьschneien - es schneit - идёт снегtagen - es tagt - светаетwetterleuchten - es wetterleuchtet - сверкает зарница5. Глаголы, которые могут употребляться безлично (см. 2.9, с. 179):dürsten - Mich dürstet (es). - Мне хочется пить.frieren - Mich friert (es). - Мне холодно.hungern - Mich hungert (es). - Я голоден.schaudern - Mich / mir schaudert (es). - Меня охватывает ужас.schmerzen - Es schmerzt mich, dass sie weint. - Мне больно, что она плачет.überkommen - Ihn überkam es heiß. - Его бросило в жар.wundern - Es wundert mich, dass erweggeht. - Меня удивляет, что он уходит.es gibt - имеется - es fehlt j-m an Dнедоставать, не хватать кому-то чего-то - es mangelt j-m an Dнедоставать, не хватать кому-то чего-то6. Модальные глаголы (см. 2.7, с. 160 - 170).7. Глаголы bleiben, fahren, gehen, haben, helfen, kommen, lehren, lernen, schicken, lassen, глаголы восприятия: fühlen, hören, sehen, spüren, если они употребляются как модальные с инфинитивом второго глагола (после них перед инфинитивом zu не ставится).8. Глаголы, образующие с существительным в аккузативе устойчивые сочетания, то есть функциональные глаголы (см. п. 28, с. 25, с. 205 - 209). В предложении такое дополнение в аккузативе обозначает часть сказуемого (субъекта):Er fasst Mut. - Он собрался с духом / осмелился. - Er verlor Besinnung. - Он потерял сознание.9. Глаголы с существительным в аккузативе, которое обозначает часть тела:Только:Er schüttelte den Kopf. - Он покачал головой.Неправильно: Der Kopf wurde von ihm geschüttelt.Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Образование временных форм пассива
См. также в других словарях:
mangeln — glätten; plätten; bügeln; walzen; ausbleiben; happern (bayr., österr.); ermangeln; hapern; fehlen * * * man|geln [ maŋl̩n] <itr.; hat (geh.): etwas Wichtiges nicht oder nur in unzureichendem Maß haben … Universal-Lexikon
mangeln — mạn·geln; mangelte, hat gemangelt; [Vi] 1 etwas mangelt jemandem geschr; etwas ist bei jemandem nicht vorhanden ≈ etwas fehlt (2): Ihm mangelt der Mut zum Risiko; [Vimp] 2 es mangelt jemandem an jemandem (Kollekt od Pl) / etwas jemand hat die… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Tag — 1. Alen Doach hîsch, äs mäkest hîsch; un Sangtich hîsch, dâd äs hîsch. (Siebenbürg. sächs.) – Schuster, 368. 2. All Dag is ken Joarmarkt. (Strelitz.) 3. All Dage is kîn Sonndag (kîn Karkmess, sün kîn Fangeldage). (Oldenburg.) 4. All Doag wat Nîgs … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Über die ästhetische Erziehung des Menschen — ist eine Abhandlung Friedrich Schillers in Briefform, die sich mit Kants Ästhetik und dem Verlauf der Französischen Revolution auseinandersetzt. Zunächst wollte Schiller in einem Buch mit dem Titel „Kallias oder Über die Schönheit“ das zentrale… … Deutsch Wikipedia
Ihr Name ist Sabine — Filmdaten Deutscher Titel Ihr Name ist Sabine Originaltitel Elle s appelle Sabine … Deutsch Wikipedia
Inhalt und Interpretation der unendlichen Geschichte — Dies ist eine ausführliche Inhaltsangabe mit Interpretation des Romans Die unendliche Geschichte von Michael Ende. Das Werk ist ein zugleich märchenhafter, phantastischer und romantischer Bildungsroman[1] und gehört inzwischen zu den neuen… … Deutsch Wikipedia
Gott — 1. Ach du grosser Gott, was lässt du für kleine Kartoffeln wachsen! – Frischbier2, 1334. 2. Ach Gott, ach Gott, seggt Leidig s Lott, all Jahr e Kind on kein Mann! (Insterburg.) – Frischbier2, 1335. 3. Ach, du lieber Gott, gib unserm Herrn ein n… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Geld — 1. Ach, nun fällt mi all mîn klên Geld bî. (Brandenburg.) Ein Ausruf, der häufig erfolgt, wenn jemand durch irgendeinen Umstand an etwas erinnert wird, was er hätte thun sollen, aber bisher zu thun vergessen hat. 2. All wîr1 Geld, dat et Wîf nig… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Deutschland schafft sich ab — Umschlag der Erstausgabe von Deutschland schafft sich ab … Deutsch Wikipedia
Mann — 1. A blind man may perchance hit the mark. – Tauben und Hühner Zeitung (Berlin 1862), Nr. 6, S. 46. 2. A Mann a Wort oder a Hundsfott. (Ulm.) 3. A Mann wie a Maus ün a Weib wie a Haus is noch nit gleich. (Jüd. deutsch. Warschau.) Will sagen, dass … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Gut (Subst.) — 1. Alles gut ist eines andern. – Petri, II, 7. 2. Altes Gut hinter rost gem Schloss macht neuen Adel mit blankem Tross. (Böhm.) 3. An eines Gutes Ansprach ist kein Verlust. – Klingen, 48 a, 1; Graf, 441, 332. Wer einen Rechtsanspruch an eine… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon